Για τη Λέσβο

Γαβαθάς Λέσβου

Published in Για τη Λέσβο
Written by Super User
Be the first to comment!
Σάββατο, 02 Απριλίου 2022 19:42

Ο Κάμπος Άντισσας και ο Γαβαθάς είναι οι παραλίες και τα λιμανάκια της Άντισσας, που βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού σε απόσταση 76 χλμ. από τη πρωτεύουσα Μυτιλήνη.

Επίνειο της Άντισσας είναι ο Γαβαθάς, μια ονειρεμένη παραλία που προσφέρεται και για ψάρεμα. Κοντά στην παραλία λειτουργούν ταβέρνες που σερβίρουν όλες τις παραδοσιακές συνταγές. Στον Γαβαθά λειτουργούν ξενοδοχείο και ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Ο Γαβαθάς είναι χτισμένος πάνω σε γραφική τοποθεσία. Εκτός από την κύρια παραλία του, υπάρχουν και άλλες μικρές βραχώδεις παραλίες στην άλλη πλευρά ιδανικές για ψάρεμα με ψαροντούφεκο, όταν η θάλασσα δεν είναι φουρτουνιασμένη. Επίσης υπάρχει η μικρή γραφική εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα που βρίσκεται χτισμένη στα βράχια πάνω από το χωριό.

Οι περισσότεροι από τους τουρίστες που έρχονται είναι πλέον «μόνιμοι» αφού έρχονται κάθε χρόνο στο χωριό και αποτελούν πλέον μέρος του. Πολλοί έχουν αγοράσει σπίτια στην περιοχή. Γενικά ο Γαβαθάς είναι ένα πολύ ήσυχο μέρος, με νυχτερινή ζωή σχεδόν ανύπαρκτη, που περιορίζεται σε ότι συμβαίνει στην παραλία και στα λιγοστά τοπικά καφενεία.

Kάμπος Άντισσας Λέσβου

Published in Για τη Λέσβο
Written by Super User
Be the first to comment!
Κυριακή, 30 Μαρτίου 1017 13:11

Πανοραμική θέα του Κάμπου, του Γαβαθά και της Λιώτας

Η παραλία του Κάμπου είναι μια απέραντη αμμώδης παραλία γεμάτη ελαιόδεντρα, οπωρώνες, αγροκτήματα και κήπους που φτάνουν μέχρι την ακτή. Το κυρίαρχο χρώμα είναι σίγουρα το πράσινο που σε συνδυασμό με το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας δημιουργεί μια εικόνα ονειρική.

Όταν ο άνεμος έρχεται από τα βορειοανατολικά υπάρχουν μεγάλα κύματα. Όταν φυσάει από το νότο η θάλασσα είναι ήρεμη.

Η θάλασσα του Κάμπου είναι πεντακάθαρη, πολύ συχνά με τεράστια κύματα που την κάνουν ιδανική για surfing. Από την άλλη, τις φορές που είναι ήρεμη μπορείς να κολυμπήσεις άφοβα στα καθαρά νερά της παρέα με τα ψαράκια του βυθού της.

Το πανέμορφο εκκλησάκι μας "η Αγία Κυριακή.."

Published in Πολιτιστικά
Written by Vagia Karinou
Be the first to comment!
Κυριακή, 06 Μαρτίου 2022 07:42

Κακοτράχαλη η πορεία, αλλά το σημείο του ξωκλησιού σε αποζημιώνει, με πραγματικά μια θέα που σου κόβει την ανάσα. Το εκκλησάκι της Αγ.Κυριακής όμορφο και ταπεινό, δεν μαρτυράει την παλιά ένδοξη εποχή του “Kεντρικόν Mετόχιον του Κρεωκόπου”, σύμφωνα με πηγή που αναφέρει ο Πάνος Φραγκέλλης στο βιβλίο του “H Άντισσα”. Από το μοναστήρι σήμερα δεν σώζεται σχεδόν τίποτα εκτός από δύο στέρνες που χρησιμοποιούταν για αποθήκευση νερού.

Το εκκλησάκι που υπάρχει σήμερα μεταγενέστερο αλλά υπάρχει στον τοίχο επιγραφή από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ενός φυγόδικου που βρήκε τότε προσωρινό κατάλυμα εκεί.

"Αγία μου Κυριακή που στο βουνό ψηλά σ’ έχουνε χτίσει βοηθησέ με και εμέ όταν μου κάνουν κρίση.

Βοήθησέ με και εμέ, όχι να με γλυτώσεις

όσο το γρηγορότερο θάνατο να μου δώσεις.”

Η ανάβαση πλέον γίνεται με αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια οι προσκυνητές στη Χάρη της 7 Ιούλιου και όχι μόνο να είναι περισσότεροι.

Σύλλογοι, Σωματεία και Οργανώσεις Άντισσας... (Μέρος 1ο)

Published in Πολιτιστικά
Written by Super User
Be the first to comment!
Δευτέρα, 28 Φεβρουαρίου 2022 12:45

ΣYΛΛΟΓΟΙ - ΣΩΜΑΤΕIΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΝΤΙΣΣΑΣ

Της Βάγιας Καρίνου

Αγάπησα και θαύμασα πιο πολύ το χωριό μου ,την Άντισσα, όταν μετά μια συζήτηση με έναν φίλο Αντισσαίο και με την αμέριστη βοήθεια της κ. Άννας Γλινού , υπεύθυνης των Γενικών Αρχείων του κράτους στη Μυτιλήνη, έφτασε στα χέρια μου ένα εκπληκτικό αρχείο συλλόγων, σωματείων και οργανώσεων που υπήρχαν στην Άντισσα από το 1927.

Σύλλογοι και Σωματεία της Άντισσας... (Μέρος 2ο)

Published in Πολιτιστικά
Written by Super User
Be the first to comment!
Κυριακή, 27 Φεβρουαρίου 2022 13:06

Της Βάγιας Καρίνου

Συνεχίζουμε την αναδρομή σε χρόνια παλιά, που ξεκινήσαμε σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας, για να γνωρίσουμε μια Άντισσα μέσα από σωματεία και συλλόγους που υπήρχαν στο χωριό από το 1923. Στο προηγούμενο αφιέρωμα ασχοληθήκαμε με συλλόγους που είχαν σαν σκοπό την ηθική, πνευματική, αισθητική , σωματική και μορφωτική διάπλαση όχι μόνο των νέων αλλά και όλων των Αντισσαίων των τότε χρόνων. Σειρά παίρνουν αγροτικά σωματεία και σύλλογοι που υπήρχαν στην Άντισσα για να προασπίσουν τα δικαιώματα και αυτών που κατείχαν κτηματική περιουσία αλλά και των απλών εργατών Γης.

Φάρος Σίγρι, Μεγαλονήσι Λέσβου

Published in Για τη Λέσβο
Written by Super User
Be the first to comment!
Τετάρτη, 18 Νοεμβρίου 2015 14:04

Το Μεγαλονήσι είναι νησίδα στα δυτικά της Λέσβου, στο Σίγρι. Είναι περισσότερο γνωστό και ως Νησιώπη, αλλά και ως Μεγανήσι (σπανιότερα) και είναι η μεγαλύτερη σε έκταση νησίδα της Λέσβου. Έχει μακρόστενο σχήμα -σαν καράβι-, με μήκος 2,57 χλμ. Μέγιστο πλάτος έχει 500 μέτρα και ελάχιστο 100 μέτρα. Το βόρειο άκρο της κλείνει τον κόλπο του Σιγρίου, δημιουργώντας ένα μεγάλο φυσικό λιμάνι στο οποίο αγκυροβολούν πλοία που διέρχονται το Αιγαίο και διαπερνούν τον Βόσπορο: "Ούτος είναι ο μόνος λιμήν ον οι ναυτιλόμενοι απαντώσιν από της Άνδρου μέχρις της Τενέδου" (Στράβων). Το έδαφός της είναι ηφαιστιογενές. Καλύπτεται από χαμηλή βλάστηση από φρύγανα - κυρίως αστιβή. Λίγα αρμυρίκια φυτεύτηκαν τη δεκαετία του 1970. Παλιότερα, νοικιάζονταν ως βοσκότοπος, ενώ οι φαροφύλακες που έμεναν στο Φάρο καλλιεργούσαν κηπευτικά.

Στη Νησιώπη υπήρχαν πάντοτε πολλά αγριοκούνελα. Πριν από λίγα χρόνια, μια επιδημία μείωσε επικίνδυνα τον πληθυσμό τους. Η Νησιώπη είναι δημόσιος και επισκέψιμος χώρος. Στα νοτιοανατολικά της νησίδας υπάρχει μια ωραία παραλία, κατάλληλη για μπάνιο. Στη Νησιώπη ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει χερσαία και θαλάσσια τμήματα απολιθωμένων κορμών. Σχεδόν σε όλη την έκταση του νησιού έχουν εντοπισθεί εκατοντάδες απολιθωμένοι κορμοί δένδρων, ιστάμενοι ή κατακείμενοι με εντυπωσιακούς χρωματισμούς. Η μεγάλη συγκέντρωση φυτικών απολιθωμάτων στην Νησιώπη την καθιστά ένα μοναδικό γεώτοπο. Στην δυτική πλευρά του νησιού η δράση των κυμάτων αποκαλύπτει γιγαντιαίους κορμούς κωνοφόρων (προγονικές μορφές Σεκόιας) αλλά και αγγειόσπερμων δένδρων που κείτονται στην ακρογιαλιά.

Στην θαλάσσια περιοχή γύρω από το νησί, ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει δεκάδες απολιθωμένους κορμούς δένδρων που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Την έντονη ρηξιγενή τεκτονική δράση που γνώρισε η περιοχή κατά το πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν μαρτυρούν τα δεκάδες ρήγματα που εμφανίζονται στην επιφάνεια και στις απόκρημνες ακτές του νησιού, ενδεικτικές της πρόσφατης αποκοπής του από την υπόλοιπη Λέσβο.Επίσης πάνω στο νησί υπάρχουν το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, θαυμάσιοι κορμοί απολιθωμένων δένδρων που ξεκινούν από τη στεριά και εκτείνονται στη θάλασσα, και ερείπια βασιλικής. Ένα καραβάκι εκτελεί συχνά δρομολόγια από το Σίγρι στην απέναντι όχθη, οπότε αν το επιτρέψει ο καιρός, μπορείτε εύκολα να τον επισκεφτείτε.

Εθιμα της Πρωτοχρονιάς στη Λέσβο

Published in Πολιτιστικά
Written by Super User
Be the first to comment!
Σάββατο, 13 Δεκεμβρίου 2014 10:10

Δεύτερος σταθμός του εορταστικού Δωδεκαήμερου η Πρωτοχρονιά, πρώτη μέρα του χρόνου κι εορτή του Μεγάλου Βασιλείου. Την παραμονή θα κρεμάσουν πάνω στην εξώπορτα ένα κλωνάρι ελιάς με πολλές ελιές για ευκαρπία, ένα κλαδί λισσό (κισσό), «για να λυσσάξουν τα καλά», ένα κλωνάρι βατσ’νιά, «για να κολλούν οι γαμπροί κι οι νύφες», αν το σπίτι έχει ανύπαντρες νέες ή νέους, κι ένα κλωνάρι συκιάς, όταν το σπίτι έχει ξενιτεμένο. Πρέπει τα κλωνάρια αυτά να μην κοπούν από κτήμα γρουσούζη, για να μην πάρουν τη γουρσουζιά του. Διαλέγουν κλωνάρια από κτήμα καλού και ευκατάστατου ανθρώπου, για να μπουν τα πλούτη και η καλοσύνη και στο δικό τους σπιτικό.

Η προσμονή μικρών και μεγάλων μέχρι να φτάσουν τα μεσάνυχτα είναι μεγάλη. Βέβαια η νοικοκυρά δεν σταματά τις ετοιμασίες. Σε περίοπτη θέση η βασιλόπιτα, με την τυχερή «παράδα» τυλιγμένη σε βαγιόφυλλο, με ένα σταυρό πάνω κι άλλα πλουμιά καμωμένα με ζύμη.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

Published in Πολιτιστικά
Written by Super User
Be the first to comment!
Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου 2014 13:53

Λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, στα χωριά της Λέσβου, έσφαζαν το γουρουνάκι που έτρεφαν όλη τη χρονιά και ξεχώριζαν το κρέας. Ένα μέρος θα το κατανάλωναν νωπό, κατά τη διάρκεια των γιορτών, το υπόλοιπο θα το έκαναν λουκάνικα. ενώ ό,τι περίσσευε το κομμάτιαζαν, το έβαζαν σε καζάνι με λίπος και το καβούρντιζαν. Έριχναν έπειτα μπόλικο αλάτι και το συντηρούσαν μέσα σε πήλινα δοχεία, με το λίπος του, λόγω έλλειψης ψυγείου.

Στόλιζαν τα σπίτια τους για να ξεχωρίζουν στη γειτονιά, με διάφορα στολίδια και αντί για δέντρο στόλιζαν κλαδιά από πεύκο. Την παραμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και λέγανε τα κάλαντα. Η ανταμοιβή τους , τα παλιότερα χρόνια, ήταν σύκα, καρύδια ή κάποιο άλλο γλύκισμα των ημερών, π.χ. μελομακάρονα, ενώ σήμερα είναι χρήματα.

Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών - Μανταμάδος Λέσβου

Published in Πολιτιστικά
Written by Super User
Be the first to comment!
Σάββατο, 07 Μαρτίου 2015 11:13

ΓΥΡΩ στο 10ο με 11ο αιώνα, όταν το Βυζαντινό κράτος μεσουρανούσε, οι Σαρακηνοί πειρατές βρίσκονταν κι αυτοί στις δόξες τους. Λυμαίνονταν τα νησιά του Αιγαίου, λήστευαν, έκαιγαν κι αιχμαλώτιζαν ανθρώπους, πού τους προόριζαν για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.
Ή Λέσβος, πλούσια κι ελκυστική, είχε γίνει διαλεχτή λεία των κουρσάρων. Στην τοποθεσία Λεσβάδος, κοντά στο Μανταμάδο, υπήρχε μια αρχαία πολιτεία, ο Στένακας, και όχι πολύ μακριά της ένα μοναστήρι των Ταξιαρχών, πού ή ίδρυση του χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Το ιστορικό του το μαθαίνουμε από τη ζωντανή τοπική παράδοση, πού έφτασε ως τις μέρες μας.

Ήταν οχυρωμένο σαν κάστρο με τείχη και πύργο, κι από νωρίς είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον των πειρατών, πού το 'χαν βάλει πείσμα να το πατήσουν.
    Έτσι κάποια άνοιξη, ο αρχιπειρατής Σιρχάν, ένας άγριος και μελαψός γίγαντας, ζωσμένος το μπαλτά και τη σπάθα, κάλεσε το τσούρμο του και τους είπε:
    - Αυτή τη φορά, το δίχως άλλο, θα μπούμε στο μοναστήρι. Εγώ θέλω μόνο το χρυσό ποτήρι, πού λειτουργάνε οι καλόγεροι, για να πίνω το κρασί μου. Όλα τ' αλλά δικά σας.
    Ό ίδιος δεν θα 'παιρνε μέρος στην επιχείρηση. Δεν καταδεχόταν τέτοιες μικροδουλειές.
Έβαλαν πλώρη για τη Λέσβο. Πλησίασαν το μοναστήρι μεσάνυχτα και κρύφτηκαν στα δέντρα.

Από τη Λέσβο με αγάπη

Published in Πολιτιστικά
Written by Super User
Be the first to comment!
Τετάρτη, 05 Νοεμβρίου 2014 11:12

…Να, δες κι αυτή την φωτογραφία. Πες μου δεν είναι όμορφη; Οι δυο μας, εγώ κι εσύ Άννα μου, σα να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε, κι ας έφυγαν τόσα χρόνια μάτια μου. Όλες είναι όμορφες Άννα, όλα ήταν όμορφα μαζί σου… από την αρχή, από την πρώτη μέρα. Αλήθεια πώς έλεγαν αυτό το μέρος που διακρίνεται πίσω μας; Παράδεισο τον είχαμε ονομάσει. Θυμάσαι;

Ο Δήμος κρατούσε κάποιες παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες που βρήκε στο υπόγειο του σπιτιού του και με θαυμασμό τις έβλεπε. Ξεχασμένες ακόμα κι από τον ίδιο αφού ήταν παραπεταμένες για χρόνια, κι αυτό το μαρτυρούσε η σκόνη και το ξεθώριασμα που είχαν πάνω τους. Τα χέρια του έτρεμαν και η συγκίνησή του για άλλη μια μέρα ήταν ολοφάνερη. Η γέρικη καρδιά του χτύπησε ξέφρενη και το σώμα του ένα ρίγος διαπέρασε, γεγονός που τον ανάγκασε να ζητήσει άμεσα από κάπου να σταθεί. Με τα βήματά του να σέρνονται κατάφερε να φτάσει μέχρι τον καναπέ του σαλονιού και χωρίς να χάσει χρόνο ξεκίνησε την αναδρομή στις παλιές θύμησες της ζωής του. Για άλλη μια φορά.

More...

Η λευτεριά της Λέσβου

Published in Πολιτιστικά
Written by Super User
Be the first to comment!
Τετάρτη, 05 Νοεμβρίου 2014 10:50

Το παρακάτω διήγημα είναι αφιερωμένο σ’ όλους τους Λέσβιους προγόνους μας, που πολέμησαν για τη ζωή, τις αξίες και για τον πολιτισμό του νησιού.

«Το ωρολόγιον της Μητροπόλεως αντήχει μίαν μίαν τας ώρας.

Εκυλίοντο σημαίνουσαι το τέλος της τουρκικής κυριαρχίας επί της ωραίας νύμφης του Αιγαίου, της πατρίδος της Σαπφούς, της πατρίδος του Βερναρδάκη.

Και ήσαν καθώς το ξεψύχισμα του τέρατος της τυραννίας οι ήχοι του ωρολογίου, οι κυλιόμενοι εις της αιωνιότητος την άβυσσον…»

(Εφημερίδα «Λέσβος», 9 Νοεμβρίου 1912).

Η λευτεριά της Λέσβου

…Ακόμα θυμάμαι τα λόγια του. Ρίζωσαν μέσα μου, στο μυαλό μου στην ψυχή μου… παντού. Θαρρώ πως ήταν πρόσφατα κι ας πέρασαν τόσα χρόνια από τότε. Εκείνος μου διηγήθηκε για την απελευθέρωση της Λέσβου αφού ήταν ένας απ’ αυτούς που πρωτοστάτησαν, και απ’ εκείνους που πίστεψαν στη λευτεριά αυτού του τόπου.

Οι Αλυκές Καλλονής Λέσβου

Published in Για τη Λέσβο
Written by Super User
Be the first to comment!
Πέμπτη, 16 Οκτωβρίου 2014 09:16

Το τοπίο των Αλυκών της Καλλονής Λέσβου απλώνεται σε μεγάλη έκταση στον υδροβιότοπο των αλουβιακών προσχώσεων στον Κάμπο της Καλλονής, στο εσωτερικό του ομώνυμου Κόλπου. Στο βάθος του Κάμπου, αριστερά, η Σκάλα Καλλονής και δεξιά η Καλλονή, ενώ στο βάθος εκτείνονται τα βόρεια-βορειοδυτικά όρη του νησιού (Μάλα Άγρας, Ίσσα, Κουρατσώνας και Έλαφος). Η μεγάλη πεδινή έκταση του κάμπου της Καλλονής (περίπου 100 τ.χλμ. ), μάλιστα, διασφαλίζει τη θέαση των αλυκών σε μεγάλες αποστάσεις από όλα τα σημεία του ορίζοντα. Οι γεωμετρίες των αλυκών και τα διαφορετικά χρώματα από τη ξήρανση του αλατιού έρχονται σε αντίθεση με το μωσαϊκό των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Αριστερά στην αεροφωτογραφία, η ακτογραμμή και η λοφώδης συγκέντρωση του αλατιού.

Ο Κόλπος της Καλλονής είναι τεκτονικό αποτέλεσμα μεγάλων γεωλογικών μεταβολών πριν από εκατομμύρια χρόνια όταν, κατά τον Στράβωνα, το νησί της Λέσβου αποσπάστηκε από την απέναντι μικρασιατική ακτή (βλ. Εικόνες 1 και 2 ). Οι Αλυκές στον υδροβιότοπο του κάμπου της Καλλονής ανήκουν διοικητικά στο χωριό της Αγίας Παρασκευής και οι εγκαταστάσεις των Αλυκών Καλλονής στην εταιρεία "Ελληνικές Αλυκές Α.Ε." (βλ. Εικόνες 3 και 4 ). Σύμφωνα με "περιβαλλοντική δήλωση" του Κοινοτικού Συστήματος Οικολογικής Διαχείρισης και Οικολογικού Ελέγχου (EMAS) των Ελληνικών Αλυκών Α.Ε., το 2006, η Αλυκή Καλλονής είναι η τρίτη σε μέγεθος αλυκή της Ελλάδας (2.630 στρέμματα) και η δυναμικότητα παραγωγής άλατος σε αυτήν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ελλάδα (μετά τις αλυκές του Μεσολογγίου, των οποίων η έκταση είναι τετραπλάσια). Συγκεκριμένα, η παραγωγή των αλυκών Καλλονής ήταν 30.081 τόνοι το 2003, 28.750 τόνοι το 2004 και 36.443 τόνοι το 2005. Το μόνιμο προσωπικό της αλυκής είναι 2 άτομα και το εποχιακό 28 άτομα. Το ακατέργαστο αλάτι μεταφέρεται με φορτηγά στο λιμάνι της Πέτρας, και από εκεί εκτός νησιού για την περαιτέρω επεξεργασία του. Συνεπώς, οι Αλυκές λειτουργούν βασικά ως πηγή πρωτογενούς ύλης, χωρίς ιδιαίτερη τεχνολογική υποστήριξη, και χωρίς προσφορά στον δευτερογενή οικονομικό τομέα παραγωγής του νησιού. Κατά τη δεκαετία του 1950 έγινε τεχνική αναβάθμιση των αλυκών που αφορούσε την ανακατασκευή τους με πιστώσεις του Σχεδίου Μάρσαλ. Η αναβάθμιση δεν στέφθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ με το πέρασμα του χρόνου χάνεται και μια σειρά από συναφή επαγγέλματα: οι λαβουτιστάδες, οι αλατοσυλλογείς, οι μεταφορείς, κ.λπ.

Λέσβος: ποιητική!

Published in Για τη Λέσβο
Written by Super User
Be the first to comment!
Δευτέρα, 29 Σεπτεμβρίου 2014 12:53

Ποιητικό νησί η Λέσβος, μουσικό, καλλιτεχνικό, αρωματικό, γευστικό! Ως προς την ποίηση, τη μουσική και το καλλιτεχνικό πνεύμα, διαχρονικές πνευματικές προσωπικότητες έχουν καταγωγή από το νησί: η Σαπφώ, η «Δέκατη Μούσα» όπως τη χαρακτηρίζουν και η μεγαλύτερη ποιήτρια της αρχαιότητας, της οποίας τα ποιήματα διακρίνονται για το πάθος τους. Αλλά και ο Αρίωνας, χαρισματικός λυρικός ποιητής και κιθαρωδός, ο Αλκαίος, επίσης λυρικός ποιητής, ο Πιττακός, ένας από τους εφτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, ο Θεόφραστος (το πραγματικό του όνομα ήταν Τύρταμος), πατέρας της Επιστήμης του Περιβάλλοντος και μαθητής του Αριστοτέλη, ο Τέρπανδρος, αρχαίος μουσικός και ποιητής, εμπνευστής της λυρικής ποίησης, ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ. Τι να πούμε και για τον πεζογράφο Στρατή Μυριβήλη με τη «Ζωή εν Τάφω», τη «Δασκάλα με τα χρυσά μάτια», την «Παναγιά τη Γοργόνα» (είναι το εκκλησάκι στο βράχο του λιμανιού της Σκάλας της Συκαμιάς), τον Αργύρη Εφταλιώτη, γεννημένο στην Εφταλού, ο οποίος μετέφρασε στη δημοτική γλώσσα την Οδύσσεια του Ομήρου. Και πόσοι ακόμα, ο ζωγράφος Γεώργιος Ιακωβίδης, γεννημένος στα Χίδηρα, ο Φώτης Κόντογλου, ο Ασημάκης Πανσέληνος και βεβαίως ο Οδυσσέας Ελύτης (το πραγματικό του όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλλης) ο πατέρας του οποίου καταγόταν από την Παναγιούδα (λίγο έξω από τη Μυτιλήνη) και η μητέρα του από τον Παπάδο.

Πρωινή βόλτα στη Μυτιλήνη

Published in Για τη Λέσβο
Written by Super User
Be the first to comment!
Κυριακή, 13 Ιουλίου 2014 18:16

Όσα χάνουμε τη μέρα και δε βλέπουμε τη νύχτα στη Μυτιλήνη. Μια πρωινή βόλτα αρκεί για να μας αποκαλυφθεί η γοητεία αυτής της πόλης.

Κι αν το nightlife είναι για τους φοιτητές το spot της φοιτητικής ζωής τους, η μέρα στην πόλη είναι, για όσους νέους τη βιώνουν, αυτό που θα εκτιμήσουν ως αντίβαρο στη δική τους ρουτινιασμένη(;) καθημερινότητα σε λίγα χρόνια.

Εικόνες, χρώματα και αρώματα που δεν περιγράφονται, ατάκες με ισχυρές δόσεις ντοπιολαλιάς, κόσμος κάθε ηλικίας που διανύει το χρόνο μακριά από τις αστικές αγωνίες σε κάνουν να πιστεύεις πως ζώντας σε αυτή τη γωνιά του Αιγαίου μοιάζει να κάνεις κουπί πάνω στην αισιόδοξη κηλίδα του χρόνου με προορισμό το μέλλον.

Κάστανα, πορτοκάλια, κολοκυθολούλουδα και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς γίνονται πόλος έλξης για πηγαδάκια διαβούλευσης: «Πόσο το κιλό;», «Πόσα δίνεις;», κατά μήκος της αγοράς.

Ηλικιωμένοι-«ακροβολισμένοι» στα πάρκα, στις πλατείες και στα καφενεία «φτιάχνουν» τις δικές τους ειδήσεις για την πολιτική σκηνή, πίνοντας ελληνικό και παίζοντας το κομπολόγι τους.

Φυσικά, τα στίγματα της κρίσης δε θα μπορούσαν να μην είναι εμφανή. Επαίτες που στήνουν «καρτέρι επιβίωσης» έξω από εκκλησιές και σούπερμάρκετ, κλειστά μαγαζιά με σωρό λογαριασμούς στο κατώφλι τους και μια αγορά σε διαδικασία «άτυπων» προσφορών ενόψει Χριστουγέννων είναι ενδεικτικά της ύφεσης.

Στο τέλος της Ερμού μικρά μαγαζάκια που πωλούν εργόχειρα –από σεμεδάκια και τραπεζομάντιλα μέχρι κουβέρτες πλεκτές και δαντέλες–, παλιά αντικείμενα-ρετρό και φρεσκότατο καφέ σκαλίζουν τις μνήμες των απόμαχων γενεών και παρουσιάζουν στους νεότερους μια Μυτιλήνη απ’τα παλιά που συνεπαίρνει…

Και η θάλασσα... Αυτό το στοιχείο που μας χωρίζει και μας ενώνει, και που μας υπενθυμίζει σε όλους εμάς που αγκυροβολήσαμε πριν καμιά δεκαετία σε αυτό το νησί, πως οι αναμνήσεις μας από εδώ αρχίζουν και τελειώνουν στην άκρη της προκυμαίας. http://www.foititelia.gr/

Photo Shooting : Κωνσταντίνος Σπυριδάκος

Photo Editing : Κωνσταντίνος Σπυριδάκος

Της Βάγιας Καρίνου

Της Βάγιας Καρίνου

More...

Ακολούθησέ μας