Η Σελίδα του Θελόγου Ραλλίδη…
- Written by Super User
- Be the first to comment!
Η Σελίδα του Θελόγου Ραλλίδη…
Η Σελίδα του Θελόγου Ραλλίδη…
Είχα την τύχη πριν περίπου 12 χρόνια να γνωρίσω έναν εξαίρετο Καμπιανό, έναν άνθρωπο που υπεραγαπούσε τον τόπο του, τον αείμνηστο Θεολόγο Ραλλίδη. Τότε εμείς είχαμε ξεκινήσει την μεγάλη προσπάθεια ανάδειξης του πλούσιου πολιτισμού και των πανέμορφων τοπίων της Άντισσας, του Γαβαθά, της Λιώτας, του Κάμπου και των γύρω περιοχών. Ο αείμνηστος Θεολόγος αγκάλιασε αμέσως αυτή την προσπάθεια και μας έστειλε κείμενα με δικές του αναμνήσεις και γλαφυρές ιστορίες, όπως εκείνος τις είχε ζήσει σε νεαρή ηλικία. Ήταν προσωπικά δικά του βιώματα και μας τα εμπιστεύτηκε για να τα δημοσιεύσουμε στην ιστοσελίδα μας με απώτερο σκοπό να τα διαβάζουν και να τα ενθυμούνται οι παλαιότεροι και να τα μαθαίνουν οι νεότεροι.
Θεωρούμε ότι οι αναμνήσεις και οι ιστορίες του αείμνηστου φίλου Θεολόγου Ραλλίδη αξίζει να αναδημοσιευτούν μέσα από το antissa.gr, είμαστε σίγουροι ότι θα να μας χαμογελά από κει ψηλά.. και ελπίζουμε να τις απολαύσετε.
Διαβάστε παρακάτω την πρώτη ιστορία.
Ιστορίες του Κάμπου Νο1
Ήταν το τελευταίο βράδυ που δούλευε η disco του Πάτροκλου για αυτό το καλοκαίρι και κατά πάσα πιθανότητα 29 Αυγούστου. Όταν έκλεισε, κοντά 4 το πρωί, μια παρέα τριών ατόμων αποφάσισε να κάνει καντάδα εντός του ποταμού.
Το ρεπερτόριο δεν μπορώ να πω πως ήταν ιδιαίτερα πλούσιο, αλλά θυμάμαι ότι περιείχε λαϊκά και ελαφρολαϊκά τραγούδια.
Στο πρώτο σπίτι που κάναμε στάση για να ξεδιπλώσουμε τις μελωδικές μας φωνές, μας κυνήγησε ο σκύλος μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Όταν ξαναβρεθήκαμε όλοι μαζί συνεχίσαμε την πορεία μας ώσπου προς το τέλος του ποταμού άνοιξε ένας το παράθυρο του σπιτιού του και μας έσουρε μερικά γαλλικά. Έτσι καταλήξαμε στην παραλία του Κάμπου.
Μείναμε για κάμποση ώρα και στην συνέχεια φύγαμε γιατί κόντευε να ξημερώσει. Ο ένας από την παρέα έπρεπε να πιάσει δουλειά σε λίγο και μάλιστα μέσα στο ποτάμι όπου γινόταν το τοιχίο. Αυτός, πήγε σπίτι, άλλαξε ρούχα και ξαναγύρισε στον τόπο του εγκλήματος.
Όταν το μεσημέρι περνούσα με το ποδήλατο για να πάω στην θάλασσα, τον είδα να έχει γίνει ένα κουβάρι με τον εργολάβο και προϊστάμενο του. Για την ακρίβεια, αυτός ήταν το πάνω μέρος του κουβαριού και ο εργολάβος το κάτω. Είχαν συχνά τέτοιες συμπλοκές εντός του ποταμού κι εν ώρα εργασίας. Πάντα όμως με το γέλιο και χωρίς ίχνος κακίας.
Θεολόγος